Savaş ki, kasa dolsun A.Ş... Ne yapmalı Nasıl yapmalı (2)

Tıpkı Kurtuluş Savaşı, Milli Mücadele yıllarında 'Mücadeleye gerek yok, ABD mandasını, İngiliz himayesini kabul edelim, hem adamlarda demokrasi var, biz demokrasiyi beceremeyiz, bizi onlar yönetsin' diyen kimi aydınlar gibi bugün de 'ABD'ye niye hayır diyoruz, nasıl olsa biz evet de, hayır da desek adamlar kendi istediklerini yapacak, bari yanlarında olalım savaştan nema, ganimet kapalım' diyen ABD - İngiliz muhipleri ve özellikle de 'Savaş döneminin - Mütareke yıllarının İstanbul - Babıali Medyası' benzeri kimi medyanın yaydığı yönlendirici propaganda günümüz Türkiye'sinin gerçeği.

Bazı okurlar 'ABD kendi milletini korumak için ta Irak'a asker gönderiyor, Saddam gibi bir diktatörü uzaklaştırmaya, dünyayı bu tehditten kurtarmaya çalışıyor. Biz de kendi milletimizi, bağımsızlığımızı, birlik ve bütünlüğümüzü korumak, ailemizin - çocuklarımızın geleceğini güvence altına almak için, ABD'nin yanında olmak zorundayız. Yoksa ekonomik krize gireriz, olmadık savaşların içine düşeriz' korkusu ve endişesi taşıyor.

Kısa, öz ve akılda kalacak şekilde özetleyeyim. Bu ne milliyetçilik, ne şövenizm, ne Amerikan düşmanlığı, ne komploculuk, ne senaryoculuktur. Tarihin hafızası unutmaz.

1- 1 Mart Cumartesi günü tıpkı Cumhuriyet'in kurucusu Büyük Millet Meclisi gibi davranan ve temsil ettiği Türkiye Cumhuriyeti halkının beklenti ve özlemlerini yansıtan bir oylama sonucu aldığı kararla, ben bu Meclis'le gurur ve onur duyuyorum. Bir hafta önce aldığı bu kararın, şimdi neden değiştirilmesi, ikinci bir tezkerenin neden gelmesi gerektiğini bir haftada neyin değiştiğini soruyorum.

2- ABD'nin kendi ülkesini, milletini, dünyayı, demokrasiyi, insan haklarını kurtarmak için bu savaşa giriştiğine inananlara ve onların bu saflığına da inanamıyorum. Sadece Akşam'ın pazar günkü birinci sayfa haberlerine baksalar, savaş sonrası ABD bombardımanı sonrası Irak petrol kuyularında olası yangınları söndürme amaçlı milyar dolarlık ihaleyi Başkan Yardımcısı Dick Cheney'in seçim öncesi başkanı olduğu Halliburton şirketinin aldığını, aynı şekilde Savunma Bakanı Rumsfeld'in de grup şirketleri Kellog ile Brown and Root'un eski ortağı olduğunu okurlardı.

3- Brown and Root'un aynı zamanda dünyanın sayılı petrol - doğalgaz boru hattı proje, inşaat ve mühendislik şirketi olduğunu, bu şirketin Kerkük - Yumurtalık (Irak - Türkiye) petrol boru hattı da dahil pek çok işe imza attığını, ayrıca savaş sonrası Irak'ın 'yeniden imar ve inşası' için öngörülen on milyarlarca dolarlık harcamalardan 'aslan payının' şimdiden bu şirkette olduğunu görürlerdi.

4- Dolayısıyla Irak savaşının Buş ve yardımcıları, bakanları ile onları gerek geçen seçimde, gerekse 2004'te yapılacak seçimlerde destekleyen ve destekleyecek şirketlerin tezgahı olduğunu, 'Savaş ki kar edesin A.Ş' nin kurulduğunu bilirlerdi. 200 - 400 milyar dolar arasında öngörülen tahmini savaş harcamalarından Türkiye'ye ayrılan 'sus - otur payı' 6 milyar dolar. Bunun için de, IMF - ABD Hazinesi'nden oluşan 'mengeneyle' 'kanırta kanırta' pazarlık yapılıyor. Zaten 2 milyar doları, daha cebe bile girmeden, yine ABD silah şirketlerinden alınacak silahlara ayrılmış durumda. Yani ABD'nin 'kirli ve karlı' savaşına destek için verilecek parayla, hem kan dökeceğiz, can vereceğiz, Amerikan silah şirketlerini ihya edeceğiz, hem de borçlanacağız. Piyasalar denilen kimliği meçhul varlığın 'ABD parası geliyor' diye havaya hoplayıp, TBMM tezkereyi reddedince de doları, faizi, borsayı balyozlayıp 'cenaze evi' havası yarattığı para işte bu para. ABD ve İngiliz muhibi kimi medyanın, 'Tezkereye hayır mı? Alın size hayır! Madem öyle, Amerika'dan para yok, barışın faturası, zamları, vergileri çok' diye millete savurduğu tehdidin parası da işte bu para!

5- Meclis onurlu bir şekilde tezkereye 'hayır' dediği için hayıflananlar, ah - vah edip diz dövenlerin, yaydığı bu hava ile ikinci tezkere gözlenir oldu. Güçsüzlük, çaresizlik, esaret, bağımlılık, güvensizlik, kurtarıcı bekleme, hami özleme, insanın beyninde ve kalbindedir. Siz buna hazırsanız, hami de, sizi hükmü altına alacak da bulunur. Gerisi bahanedir. Yani ben ne olacam, ailem - çocuklarım, istikbalim ne olacak derdine düşüp, her şeye 'evet' demeye rıza gösterenler, ekonomik kriz çıkarsa diye baht karartanlar, Kurtuluş Savaşı'nda at nalı - toplu iğne bile üretemeyen, kişi başı geliri 50 doları bulmayan bir ülkenin 'ne olacam' demeden giriştiği mücadeleyi, hatırlamayanlara bir okurun gönderdiği Mustafa Kemal'in şu sözleri bir şeyler hatırlatır mı acaba;

'Ne kadar zengin ve müreffeh olursa olsun istiklalden mahrum bir millet, medeni insanlık karşısında uşak olmak mevkiinden yüksek muameleye layık sayılamaz!'